KRS [czasami] nie wie, że prawo nie działa wstecz.

 

[27 września 2016]

Krajowa Rada Sądownictwa opublikowała w połowie września opinię dotyczącą pseudoprojektu pseudoustawy dotyczącej pseudokredytów "we franku".

W opinii wyrażono obawę, że wejście w życie pseudoustawy od Prezydenta Dudy Andrzeja "może skutkować zmianą kierunku orzecznictwa sądów powszechnych i pozbawieniem poważnego argumentu kredytobiorców, ponieważ zalegalizowana zostanie w ten sposób dopuszczalność udzielania, na opisanych w projekcie zasadach, kredytów w latach 2000-2011". 

Z powyższego należałoby wnioskować, że autorom opinii zupełnie obca i nieznana jest zasada Lex retro non agit (prawo nie działa wstecz).

Jest to o tyle dziwne, że w opublikowanej zaledwie kilka tygodni wcześniej opinii dotyczącej zupełnie innego projektu ustawy ta sama Krajowa Rada Sądownictwa najwyraźniej jeszcze wówczas doskonale wiedziała, że lex retro non agit: 

"Zdecydowanie negatywnie należy ocenić art. 12 projektu, zgodnie z którym domniemania wprowadzone projektowaną ustawą stosuje się także w postępowaniach dotyczących czynów popełnionych przed dniem jej wejścia w życie. Regulacja ta niewątpliwie narusza zasadę lex retro non agit."


W związku z podejrzeniem amnezji, która w ostatnich tygodniach dopadła KRS, zachęcamy do wysyłania do tego ustawowego organu zapytań wg wzoru jak poniżej (do dowolnej modyfikacji oczywiście).

email: biuro@krs.gov.pl
temat: zapytanie dot. opinii KRS o prezydenckim projekcie ustawy o "kredytach frankowych"

Krajowa Rada Sądownictwa
Warszawa

Dotyczy “Opinii z dnia 16 września 2016r. w przedmiocie projektu ustawy o zasadach zwrotu niektórych należności wynikających w umów kredytu i pożyczki”, zwanej dalej “opinią”.

Niniejszym, w związku z treścią fragmentu opinii:

“Wprowadzenie do systemu prawnego przedstawionych powyżej definicji może skutkować zmianą kierunku orzecznictwa sądów powszechnych i pozbawieniem poważnego argumentu kredytobiorców, ponieważ zalegalizowana zostanie w ten sposób dopuszczalność udzielania, na opisanych w projekcie zasadach, kredytów w latach 2000-2011”

uprzejmie proszę o wyjaśnienie, w jaki sposób ABUZYWNY mechanizm jednorazowego przeliczenia w chwili wypłaty kwoty udzielonego kredytu z PLN na CHF za pomocą kursu kupna z tabeli kursowej banku (zakładając, że kursy w tabeli banku były ustalane w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszający interesy konsumenta, czyli na nieznanych kredytobiorcy zasadach tak jak w przypadku wzorca umownego Banku Millenium, którego dotyczy klauzula zabroniona nr 3178 z Rejestru UOKiK), dotyczący umowy kredytowej zawartej np. w roku 2006, miałby zostać “zalegalizowany” za pomocą wejścia w życie w roku 2016 bądź 2017 prezydenckiej “ustawy o zasadach zwrotu niektórych należności wynikających w umów kredytu i pożyczki”?
Czy w ocenie KRS prawo w Polsce działa wstecz i coś, co było abuzywne wg stanu prawnego na dzień zawierania umowy (data zawarcia umowy, data wypłata kredytu) przestaje być abuzywne kilka(naście) lat później, bo właśnie wprowadzono akt prawny, który tę kwestię rzekomo reguluje?

W jaki sposób w roku 2017 można znieść abuzywność postanowienia umownego zawartego w umowie z roku 2006 i zastosowanego do wypłaty kredytu w roku 2006?

Który akt prawny stanowi, że tak działa prawo?

Czy znana jest w KRS treść art. 385[2] kc, który stwierdza, że “Oceny zgodności postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść, okoliczności zawarcia oraz uwzględniając umowy pozostające w związku z umową obejmującą postanowienie będące przedmiotem oceny”?

Czy znana jest w KRS treść unijnej dyrektywy 93/13, której implementację stanowi w/w art. 385[2]kc, a która w art. 4 stwierdza: “Without prejudice to Article 7, the unfairness of a contractual term shall be assessed, taking into account the nature of the goods or services for which the contract was concluded and by referring, at the time of conclusion of the contract, to all the circumstances attending the conclusion of the contract and to all the other terms of the contract or of another contract on which it is dependent.”?

Określenie “time of conclusion of the contract” oznacza: “w czasie zawierania umowy”.

W jaki więc sposób, wg wiedzy KRS, ustawa wchodząca w życie w roku 2016 lub 2017 miałaby “legalizować” niedozwolone postanowienie umowne odnoszące się do aktu wypłaty kredytu mającego miejsce wiele lat wcześniej?

Czy należy rozumieć, że przedmiotowa obawa KRS wyrażona w opinii jest związana ze świadomością, iż sędziowie sądów powszechnych nie znają (nie rozumieją?) po prostu prawa, w ramach którego muszą orzekać, przez co w sposób nieprawidłowy i niezgodny z prawem dokonują oceny abuzywności postanowień umownych nie wg stanu prawnego z dnia zawarcia umowy (bo inaczej im tego po prostu robić nie wolno!) ale wg stanu prawnego z dnia dokonywania oceny abuzywności ocenianego postanowienia umownego?

Czy mogę prosić o przytoczenie podstaw prawnych dla stwierdzenia, że wejście w życie projektu prezydenckiego “zalegalizuje” abuzywne postanowienia w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami przed rokiem 2011, dotyczące wypłaty kredytu wg kursów kupna z tabel kursowych banków?

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie powyższych wątpliwości.

Z poważaniem,

 

...........................................

 

 
Script logo